دبی جریان در سرریزها به طور مستقیم با طول تاج سرریز متناسب است، در صورتی که عرض کانال یا مخزنی که سرریز بر روی آن اجرا می شود محدود باشد، یکی از راهکارهای افزایش ظرفیت، افزایش طول تاج سرریز با زیگزاگ کردن سرریز در پلان می باشد. در این تحقیق تعداد 196 آزمایش بر روی 9 مدل فیزیکی با تغییر پارامترهای هندسی از جمله زاویه دیواره سرریز (α)، ارتفاع سرریز (P)، شکل دماغه ها، فرم تاج سرریز و شیب دهانه های ورودی جهت بررسی عملکرد هیدرولیکی سرریزهای کنگره ای انجام گردید. ضریب دبی سرریزهای کنگره ای با زاویه دیواره (o12=α) کمتر از زوایای دیگر (o20و o35=α) بدست آمده است. علت آن را می توان چنین بیان کرد که با افزایش زاویه دیواره سیکل ها، زاویه نزدیک شدن جریان با دیواره سیکل ها به حالت عمودی نزدیک تر شده و این سرریزها شبیه سرریزهای خطی عمل می کنند و در نتیجه ضریب دبی جریان بیشتر می شود. شیب دار کردن دهانه-های ورودی بدلیل کاهش افت جریان ورودی به سرریز و همچنین افزایش 10 درصدی ارتفاع سرریز و تغییر فرم تاج سرریز به فرم ربع دایره ای، ضریب دبی را افزایش داده ولی با نیم دایره ای کردن دماغه های بالادست تاثیر چندانی در ضریب دبی مشاهده نگردید. کارایی سیکل سرریزهای کنگره ای با افزایش زاویه دیواره ها کاهش می یابد بطوریکه در 2/0=H t/p کارایی سیکل سرریزهای کنگره ای با زوایای دیواره 35، 20 و 12 درجه به ترتیب برابر 1، 2 و 3 بدست آمده است.

در این پژوهش با استفاده از روش مونت کارلو یک برنامه کامپیوتری برای محاسبه پارامترهای نوترونی یک سیستم تکثیرکننده (ی نوترونی) نوشته شده است. این برنامه می تواند پارامترهایی چون ضریب تکثیر موثر و توزیع شار نوترونی سیستم را محاسبه کند. این برنامه ضریب تکثیر نوترون های آنی و کل نوترون ها را به طور جداگا نه محاسبه نموده، سپس با استفاده از این دو ویژه مقدار و روش آنی، کسر موثر نوترون های تاخیری را محاسبه می نماید. نتایج به دست آمده برای ضریب تکثیر موثر و توزیع شار نوترونی، با مقادیر تجربی و نتایج حاصل از کد MCNP4C مقایسه شد. تطابق خوبی بین آن ها وجود داشت. مقایسه نتایج به دست آمده برای کسر موثر نوترون های تاخیری از روش آنی با داده های تجربی و روش های دیگر نشان داد که روش آنی، روش مناسبی برای محاسبه کسر موثر نوترون های تاخیری است.

بهینه سازی میزان مصرف سوخت مساله مهمی در مدیریت و فناوری سوخت هسته ای قلب رآکتور است. توزیع غنای میله های سوخت در راستای شعاعی قلب یک روش شناخته شده است ولی در راستای محوری مقدار غنا ثابت است. در این مقاله اثرات تغییر غنای سوخت در راستای محوری را بر پارامترهای نوترونی قلب بررسی می کنیم. در این بررسی، قلب راکتور را در راستای محوری به 10 قسمت تقسیم می کنیم که هر یک دارای غنای متفاوت است. در حالی که غنای سوخت در راستای شعاعی بدون تغییر باقی می ماند. نتایج محاسبات نشان می دهد که ضرایب قدرت در راستای شعاعی و محوری نسبت به حالت معمول کاهش میابد. بجز این، طول عمر قلب 30 روز افزایش میابد. علاوه بر این، چگالی اسید بوریک در ابتدای سیکل قلب 0.2 g/kg می گردد (که کم تر از راکتور معمولی است). توزیع شار نوترون در راستای شعاعی با توزیع غنای محوری در ابتدای سیکل قلب نسبتا یکنواخت است.